اگر برای یک مدت زمانی با تجهیزات هیدرولیک کار کرده اید ، به احتمال زیاد در سیستم هیدرولیک با روغن ابری روبرو شده اید. وقتی میزان آب موجود در روغن هیدرولیک بالاتر از سطح اشباع آن باشد ، روغن ابری می شود. سطح اشباع، مقدار آبی است که می تواند در میان مولکول های روغن حل شود و به طور معمول برای روغن هیدرولیک معدنی 200 تا 300 ppm در 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) است. توجه داشته باشید که اگر روغن هیدرولیک ابری باشد، نشان می دهد حداقل 200 – 300 ppm آب وجود دارد. اخیراً یک سیستم هیدرولیک را ممیزی کردم که مشخص شد دارای روغن ابری بیش از 1٪ (10،000 ppm) آب است.
چرا آب در روغن هیدرولیک بد است؟
وجود آب در روغن هیدرولیک:
- بعضی از مواد افزودنی را کاهش داده و با بعضی دیگر واکنش نشان می دهد تا محصولاتی که برای بعضی از فلزات مضر می باشند تشکیل شود.
- مقاومت فیلم روان کننده را کاهش می دهد، که سطوح بحرانی را در برابر سایش و خوردگی آسیب پذیر می کند.
- خاصیت فیلتر پذیری و فیلترهای مسدود کننده را کاهش می دهد.
- احتمال ورود هوا را افزایش می دهد.
- احتمال وقوع کاویتاسیون را افزایش می دهد.
چه میزان آب خیلی زیاد است؟
در انتخاب سطح مجاز آلودگی آب، عوامل زیادی از جمله نوع سیستم هیدرولیک و قابلیت اطمینان برای تجهیزات ، بایستی در نظر گرفته شود. به صورت ایده آل کنترل آلودگی آب در پایین ترین سطح ممکن، کمتر از اشباع روغن در دمای کاری، همیشه عاقلانه می باشد.
روش های دفع آب
روش های از بین بردن آب آزاد (تعلیق ناپایدار) و امولسیون (تعلیق پایدار) شامل موارد زیر است:
- فیلترهای پلیمری؛
- تقطیر خلاء؛ و
- رطوبت زدایی محفظه
تقطیر خلاء و رطوبت زدایی در محفظه آب حل شده را نیز از بین می برد.
فیلترهای پلیمری – این نوع فیلترها مانند فیلترهای معمولی به نظر می رسند، با این حال محفظه آنها به یک پلیمر فوق العاده جاذب آغشته می شوند. آب باعث متورم شدن پلیمر شده و آب را درون محفظه به تله می اندازد. فیلترهای پلیمری برای از بین بردن حجم کمی از آب و یا حفظ آلودگی آب در حد از پیش تعیین شده مناسب هستند.
تقطیر خلاء – در این روش ترکیبی از گرما و خلا استفاده می شود. در 25 اینچ جیوه ، آب در دمای 133 درجه فارنهایت (56 درجه سانتیگراد) جوش می آید. این کار باعث می شود آب در دمایی که آسیبی به روغن یا مواد افزودنی آن نرسد، خارج شود.
رطوبت زدایی محفظه – این روش شامل گردش هوا در فضای مخزن و استفاده از رطوبت گیر هوا است. آب موجود در روغن به هوای خشک موجود در فضای محفظه وارد شده و سرانجام توسط دستگاه رطوبت گیر حذف می شود.
در مورد سیستم های کوچک با سطح آلودگی زیاد آب ، تغییر روغن ممکن است مقرون به صرفه تر از استفاده از هر یک از روشهای فوق باشد.
پیشگیری بهتر از درمان است
مانند سایر اشکال آلودگی ، جلوگیری از ورود آب ارزان تر از خارج کردن آن از روغن است. نکته اصلی نفوذ آب از طریق فضای ذخیره مخزن است. بسیاری از مخازن سیستم هیدرولیک دارای درپوشهای تنفسی هستند که باعث می شوند رطوبت (و ذرات) وارد مخزن شوند زیرا حجم سیال از طریق انبساط حرارتی و انقباض حرارتی یا فعال شدن سیلندرها تغییر می کند.
تعویض درپوش استاندارد تنفس با یک دستگاه تنفس ریزگرد ، نفوذ رطوبت و ذرات را از طریق دریچه مخزن را از بین می برد. این نفس گیرها یک محفظه بافته شده از پلی استر را تشکیل می دهند که با استفاده از ماده خشک کننده ژل سیلیکا برای حذف بخار آب از هوای ورودی ذرات به اندازه 3 میکرون را فیلتر می کند. در نتیجه میزان رطوبت نسبی درون فضای مخزن است کاهش یافته و باعث کاهش آلودگی آب موجود در روغن می شود.
